Bijt- en krabwonden zien we regelmatig bij de cavia. Zij kunnen het gevolg zijn van gevechten tussen cavia's onderling (mannetjes bij aanwezigheid van een vrouwtje bijvoorbeeld), van confrontaties met andere dieren zoals een hond of kat en ten gevolge van heftige jeuk.
Aanvankelijk zal er een wond ontstaan die secundair geinfecteerd raakt. Vaak zijn Staphylococcen de boosdoener, soms een schimmel. Een te kort aan vitamine C kan het ontstaan van infecties versnellen. In ernstige gevallen kan er vanuit zo'n infectie zelfs een abces ontstaan.
Wat zijn de symptomen van een (geïnfecteerde) bijt- of krabwond?
- kaalheid
- korsten
- duidelijke wond die bloedt
- roodheid van de huid
- natte plekken met ontstekingsmateriaal en pus
- algehele malaise: niet eten, sloom en soms rillerig (koorts)
Hoe behandelen we een (geïnfecteerde) wond?
Een verse snijwond is soms te hcthen. Wanneer de wond ouder is dan circa 8 uur, kan deze niet meer gehecht worden en zal de natuur de wond per secundam moeten laten genezen. We hebben de natuur daarbij een handje door ontstekingsremmers en antibiotica te geven. Soms is het nodig om de wond op te schonen. Bij duideljik ontstoken wonden of abcessen is het zaak de wond goed schoon te maken en abcessen te draineren. Daarnaast zijn antibitoica en ontstekingsremmers van groot belang. Uiteraard is het tevens van belang om de eventuele onderliggende oorzaak (bijvoorbeeld schurft) van het krabben of bijten op te sporen.