De vraag van 27 november 2012 luidt:
"Ik hoor u net vertellen over vergiftigingen bij honden. U vertelde over chocolade, antivries, druiven en bepaalde planten. Is het niet zo dat het lichaam van een hond altijd een braakreflex vertoond op het moment dat er iets in de maag komt wat er niet hoort? En dan is het laten braken van een hond door de dierenarts toch niet nodig?"
Antwoord van Frank:
"Was het maar waar, dan hadden we minder werk van vergiftigingen. Braken wordt veroorzaakt door een reflex waarbij diverse zenuwbanen een rol spelen. Prikkeling van deze zenuwen leidt tot een braakreflex en deze prikkeling wordt in de meeste gevallen veroorzaakt door irritatie in het maagdarmkanaal. Voorbeelden hiervan zijn gastritis (maagslijmvliesontsteking), maagzweren, vreemde voorwerpen en irritatie ten gevolge van irriterende stoffen. Wanneer een hond een stof binnen krijgt die de maag irriteert zal hij over het algemeen gaan braken omdat het braakcentrum geprikkeld wordt. Er zijn echter veel stoffen die wel degelijk schadelijk zijn voor de hond, maar die geen prikkeling veroorzaken. Het normale afweermechanisme werkt dan niet of onvoldoende en de giftige verbindingen worden in het bloed opgenomen met alle gevolgen van dien. Het is daarom erg verstandig om bij een verdenking van een vergiftiging direct de dierenarts te raadplegen. Hij zal met uw informatie beoordelen of er sprake is van een giftige stof, en of het nodig is om de hond met een injectie apomorfine te laten braken. Het is voor een aantal giftige stoffen namelijk verkeerd om de hond te laten braken; etsende stoffen als ontstoppers, WC-reinigers en bleekmiddel zijn zo irriterend dat een tweede passage door de slokdarm (door het braken) ernstige schade kan veroorzaken."